Moskwa, rok 1978. Dwudziestodziewięcioletnia Anna, córka odsuniętego na boczny tor poety Wiktora Zasuchina, żyje wraz z mężem, oficerem Armii Czerwonej Leonidem Nieczajewem, chronicznie chorym synem i ojcem w skromnym jednopokojowym mieszkaniu. Rodzina z trudem wiąże koniec z końcem. Uciekając od monotonii codziennego życia Anna nawiązuje romans z Aleksiejem Bulyagkowem, wiceministrem do spraw badań naukowych, dzięki czemu może korzystać z pewnych niedostępnych szaremu obywatelowi przywilejów. Ich związek stopniowo przeradza się w poważne uczucie, niestety wkracza do niego polityka. Za pośrednictwem agentki KGB, Róży, Anna poznaje pułkownika Kamarowskiego, który szantażem, kłamstwami i sugestiami korzyści skłania ją do współpracy. Młoda kobieta zaczyna donosić na Aleksieja. W międzyczasie Leonid zostaje na rok przeniesiony na Syberię, by nie utrudniał jej romansu; tam sam angażuje się w nowy związek. Anna nie podejrzewa, iż w rękach Aleksieja stała się marionetką. Planuje on uciec na Zachód z najnowszymi wynikami prac z dziedziny fizyki teoretycznej i za pośrednictwem kochanki prowadzi z KGB swą własną grę. Kiedy w końcu Anna poznaje prawdę, postanawia ratować małżeństwo i zerwać z podwójnym życiem. Wie, że będzie to oznaczać koniec nadziei na miłość. Tego, co przyniesie los, nie da się jednak przewidzieć...